Merhabalar;

Bu yazıyı aslında mezun olmadan, İzmitten İstanbul’a taşınırken yazmaya başladım. İzmit’e, Kocaeli Cengiz Topel Havalimanına, Kocaeli Üniversitesine ve orada bırakacağım her şeye veda etmek, aynı zamanda ileride hatırlayıp okumak için yazacaktım. Yazıya başladım fakat ne hikmetse sonunu getiremedim… Şimdi bu ‘veda’ temalı yazımı hem İzmit’e hem de yaklaşık 4 yıldır çalıştığım şirketim Çelebi Hava Servisi‘ne veda olarak genişletiyorum.

Evet ilk kurumsal şirketim, okulum, dört yıl boyunca her şeyimi verdiğim, çok sevdiğim şirketime ve tüm kalbimle severek icra ettiğim operasyon memurluğu mesleğime veda ediyorum.

Bu yazıda bolca fotoğraf, anı ve hüzün olacak… Gerçekten veda etmek çok zormuş. Ne kadar sevip bağlanırsan ayrılık o kadar zor oluyor. Aslında şairin dediği gibi:

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.

Ne yapalım elimizde değil ki…

O zaman önce İzmit’ten başlayalım

---

4 Ağustos 2015..

Sonuçlar açıklanmış, babamla kayıt olmaya geliyoruz

Merak ediyorum üniversiteyi, şehri..

İlk izlenimlerim kötü, sevemiyorum şehri. Düzenini, havasını, esnafını…

O gün geldiğimde bilebilir miydim ki gün gelecek bu şehre öyle alışacağım ki ayrılmak istemeyeceğim…

Kayıt işlemlerini gerçekleştirip geri dönüyoruz, 3 hafta sonra üniversiteye başlamak ve yurda yerleşmek için tekrar yola çıkıyoruz.

Yine yol göründü gurbete..

— Kazım Şerifoğlu (@kazimserif) August 30, 2015

Şöyle bir tweet atmışım, muhtemelen kulağımda kulaklık Barış Manço’nun aynı isimli şarkısını dinliyorum…

Valizimi kucaklayıp yurttaki ranzama yerleşmem, ertesi gün Mustafa ile ilk dersime gitmem, ilk tanıştığım arkadaşlarım hepsini dün gibi hatırlarım…

Üniversiteye başlarken tam olarak nasıl yol izleyeceğimi, neleri başarabileceğimi öngöremiyordum. Ama derinden çok güçlü bir şekilde hissettiğim bir şey vardı: Güzel işler yapacaktım.

Okula başlamam ve yurtta aynı odada 4 havacı denk gelmemizle hislerim daha da netlik kazandı. Yavaştan şekillenmeye başladı üniversite hayatım ve iş kariyerim. 

4 Mayıs 2016 tarihinde havalimanında çalışmaya başladım

9 Ekim 2016 tarihinde Herkes İçin Havacılık Derneğine üye oldum

20 Mart 2017 tarihinde Havacılık Kulübüne üye oldum

 

Bunlar üniversite ve iş hayatım için önemli adımlardı. Detayları da var tabi ki, onlar için ayrı yazılar var, okuyabilirsiniz.

Kariyerimiz için arkadaşım İlker Ay ve ben İstanbul Havalimanına geçiş yaptık. 01.06.2019 geçiş tarihimiz..

Çok heyecanlıydım, ülkemizin en küçük havalimanından, hem ülkemizin en büyük hem de dünyanın sayılı havalimanlarından birine geçiyordum. Kocaeli havalimanında ve takviye çalışmalarımda en fazla 4/5 havayolu görmüştüm neredeyse hep aynı uçak tiplerinin operasyonunu yapmıştım. Burada ise 20’den fazla havayolunun neredeyse her tip uçağının operasyonunu yapacaktım. Yeni geçiş yaptığım günlerde Linkedin’den şöyle bir gönderi paylaştım

Gece, gündüz, kar, yağmur, çamur, fırtına, bayram, tatil demeden var gücümle çalıştım ve yazının başında da dediğim gibi yaklaşık 4 yılda her şeyimi verdim.

Burada kazandığım tecrübeyi hiç bir şirkette kazanamazdım tabi ki. Üzerimde emeği olan herkese çok teşekkür ediyorum.

Şimdi fotoğraflara geçelim. Bu fotoğrafları ararken/seçerken devamlı eskiyi yad edip duygulandım.

İlk fotoğraf, İlker’le havalimanına iş görüşmesine gittiğimiz günden. Operasyonu izliyoruz ve nasıl ya herkes koşuşturuyor nasıl bu kadar kısa sürede çevirdiler diye şaşırıyoruz. Çok değil bir ay sonra o koşuşturanlardan biri biz olduk 🙂

Tam bir yıl sonra aynı yerde aynı pozu verdik, bakın bakalım kim ne kadar değişmiş 🙂

Yine İlker’li fotoğraflara devam ediyorum. Yolcu hizmetleri memuruyuz. Öyle ki hem seri hem de dikkatliyiz. Excelden bile check-in yapabiliyoruz. Bize yolcu verin, uçak verin her türlü sistemi kendimiz kurar check-in/boarding yaparız o derece ?

Bu trençkotlar da ne yakışıyormuş bize be…

Kartepe yine karlı…

Bu sefer Emrullah ile bir fotoğrafımız. Özel helikopter operasyonu için gitmiştik dönerken de bu hatıra fotoğrafını çektirmiştik. Niye o kadar tipim farklı çıktı bilmiyorum 🙂

Bir tane de Edremit takviyesinden fotoğraf atayım 🙂 Fotoğrafı çeken Ömer

Yangın eğitiminden bir kare. Her türlü ateş söndürülür, kontrol altına alınır ?

Burada da Alp Alper 1000 Feet’ten Türkiye eseri için fotoğraf çekimi yaparken Cengiz Topel’e uğramış mola vermişti. Emrullah’la birlikte biraz Alp Bey’i darlayıp Gyrocopterinde fotoğraf çekilmiştik 🙂 

İlker’le benim ilk eğitmenim. Abim diyebileceğim derecede babacan biri çok sevdiğim hocam Murat Fındıklı ile fotoğrafımız:

Bir başka hocam, Emirates ve DGR eğitimlerini aldığım çok sevdiğim Fatih Arlı:

Cengiz Topel’in apronunda operasyon yapmak bir ayrı keyifliydi. Her daim soğuk olurdu, Kartepe’ye kar yağar soğuğu direkt gelirdi. Yine headsette biri fotoğrafımı çekiyor, Osman Abi sanırım, parmağı kadraja girmiş biraz 😀 Hava soğuk ama güneş rahatsız etmesin diye artist gibi takmışım gözlüğü,evrakları yan cebime koymuşum, eyy gidi günler…

İkinci operasyonum, bunu yine Linkedin’de paylaşmıştım.

De-icing’i ilk defa o gün orada tatmıştım. Şaka değil bildiğin tadını aldım yani belki yarım litre yutmuşumdur 🙂

Kocaeli’deyken çok fazla VIP operasyon yapardık. Bu da yaptığımız operasyonlardan bir kare 🙂 (Kötü çıkmışım ama yanımdaki değerli ? )

Bir tane de TK operasyonu atalım:

Bir tane de Corendon marshallingi gelsin:

Bir tane de kraliçemle fotoğrafımı koyayım:

KCO ekibimizi de atayım o zaman:

Eksikler var ama ekipte başka toplu fotoğraf bulamadım. Sol baştan Furkan, Hakan, Beyti Abi, Suat Abi, Sercan, Onur, Oğuz, Mehmet, Emrullah ve Beytullah

Koceli Cengiz Topel Havalimanı’na pek ünlü uğramazdı(Cimilli İbo’yu saymazsak tabi). Rastladığımız ve fotoğraf çekildiğimiz en ünlü isim Göklerin Kurdu Yusuf Kurt!

Kocaeli’deki Türk Hava Yolları Yetkilimiz Kemal Bey. Kendisi bizi devamlı destekledi, halen haberleşiriz. İstanbul’dan ayrılmadan önce İlker’le bana model uçak hediye etmişti, tekrardan teşekkür ediyoruz.

Ve hem kızan hem seven Gönül Hanım, İlker’le bana uçak bileti hediye etmişti, Adana-Hatay gezimizi o sayede yaptık. Tekrardan teşekkür ediyoruz ?

Ve Kocaeli’deki son operasyonumdan bir kare:

Burada taxi clear veriyorum kaptana, yazının kapak fotoğrafında da taxi clear görseli olacak. Çünkü bu operasyonun son aşamasıdır. Headsetten ayrılırken kaptan ” Motorlarımız güzel, sizler de ayrılabilirsiniz, soldan/sağdan pinle birlikte işaretinizi bekleyeceğim, emekleriniz için teşekkürler” biz de ayrılıp taksiyolunu kontrol ederek işaretimizi veririz, kaptan veya FO da bize el sallar uçağı uğurlarız. Kocaeli’ni böyle uğurlamış oldum işte…

Şimdi sırada İstanbul Havalimanı var ? 

İGA’dan ilk fotoğrafımız da İlker’le olsun ?

Bir taxi clear da Atlasglobal’den.. Bugün(12.02.20) iflas haberini aldık ve çok üzüldüm. İstanbul’da belki de en çok operasyonunu yaptığım firmaydı Atlas ve ülkemiz sivil havacılığı için büyük önem arz ediyordu 🙁

Bir tane de Onur Air ekleyelim, hatıra olsun 🙂

04/14 vardiyasına gelmişim, uçak gelecek pozisyonda marshalling çubuklarıyla birlikte bekliyorum. Şafak söküyor, İga Ramp Kulesi ve TK uçağı ile birlikte güzel bir manzara ortaya çıkıyor, anı böyle ölümsüzleştiriyorum ☀️

 

İga apronunun şefi, kralı Alper Abim ? Geldiğim ilk günden beri bana destekleri için teşekkür ediyorum ? 

Bir Queen operasyonu daha ✈️ 

Bir aralar neredeyse her gün yaptığım A340, Çelebi’de meşhurdur bu uçak 🙂

İGA’daki mentörüm Mustafa abi. Ne operasyonlar yaptık senle be abi, Airbus 300’ün uzmanı olmuştuk 🙂

Vee en sevdiğim havayolu,geriye baktığımda en çok özleyeceğim Emirates… Kalitesiyle, sistemiyle, filosunun güzelliğiyle hep kalbimde olacaksın <3

Eski KCO tayfa ve Emirates Operasyoncuları..

Ömer, İlker ve Kido‘ya bu uçak için öğrettiklerinden dolayı teşekkür ediyorum

 

Adam gibi adam Ahmet kankimle fotoğraf koymasam olmazdı. Ne zaman Ahmet’le operasyon yapsam o operasyon hep çok zor oldu. Hele bir FedEx operasyonumuz var ki hayatımda en çok ıslandığım gündü. Üzerimden 5 litre kadar su çıkmıştır net. Operasyon saat 22’deydi eve saat 02’de dönmüştüm ve hala ıslaktım düşünün. Apronda çalışmak zordur, bir kere daha ispat etmiş olduk…

En sevdiğim, en iyi anlaştığım postabaşı Mert Yaşar abim. Kendisiyle baya İran operasyonu yaptık ✈

Rostercı Tolga abimizi de unutmadık tabi ki

 

Bu da 2019/2020 İga Sonbahar kreasyonu ? Bu tarzı Eray’dan öğrendim bir süre böyle takıldım. Arkadaşlarım Postabaşı tarzı diyorlardı bu tarza 🙂

Bu da uçamadığımızın fotoğrafı ? Eray ve İlker‘le Gaziantep’e gidecektik, pass biletlerimizi aldık ama Pass bilet kuralı gereği uçak full dolu olduğu için uçamadık ?‍♂️

FedEx eğitiminden bir kare. Fransa’dan gelen eğitmenimiz Toni, şefimiz ve çok sevdiğimiz müdürümüz Feza Hanım ?✈️

Yine sevdiğim Postabaşlarından Mustafa Kılıç ? 

Vee son operasyonumun boardinginden bir kare. Mert şefim, İlker, Kido son günümde ziyarete gelmişlerdi ?

İlk operasyonum: Türk Hava Yolları / AnadoluJet – Trabzon 
Son operasyonum: Emirates – Dubai

 

Trabzonun en iyi operasyoncuları, bana bir çok şey öğreten ve hala yardımlarını esirgemeyen Furkan Abim ve Mustafa Abim ? 

Evett 3 yıl 8 ay, onlarca havayolu, yüzlerce operasyon, yüzlerce iş arkadaşı, on binlerce yolcu, tonlarca bagaj ve kargo. Nasıl geçti diye sorarsanız, rüzgar gibi geçti. Hele İGA’daki günlerim çok hızlı geçti. Operasyonculuk(Harekatçılık) çok güzel bir meslek, herkese tavsiye ederim. Özellikle bu yazıyı okuyacaklar arasında Havacılık Yönetimi bölümünü okuyan öğrenciler varsa bu işi yapıp kendilerini geliştirmelerini tavsiye ederim. Tüm birimleri öğrenebileceğiniz ve eğer havacılığa ilginiz varsa uçakların arasında tatmin olacağınız bir meslek. Zorlukları evet var zaman baskısı, stresle çalışma, apronda her türlü hava koşullarında çalışma, vardiyalı çalışma, hep farklı kişilerle çalışma, sorumluluğun yüksek olması gibi. Tüm bunlara rağmen eğer içinizde havacılık sevdası varsa keyifle yapacağınızı düşünüyorum.

İşte operasyoncuların en önemli ekipmanı: Yelek. Operasyon yeleği diğerlerinden farklı renge sahiptir ve görünce hemen ayırt edilir.

Bu yeleği görevim süresince taşımaktan gurur duydum! Halen görev yapan tüm Çelebi Hava Servisi çalışanlarına emniyetli operasyonlar diliyorum.

Ve Çelebi’den ayrılırken attığım veda maili:

---

Şimdi bir ayrılık şarkısı seçelim…

Seslice çalalım, tüm anılar için:

Kumral bir çocuğun yaz öyküsü bu
Şarkılarla geçtim aranızdan…

 

Her ayrılık yeni bir kavuşmayı getirir, her bitiş yeni bir başlangıcı… Bir sayfa bitti, şimdi yeni bir sayfa açarak tüm özverimle, inancımla kendimce belirlediğim  ‘Türk ve Dünya havacılığının gelişiminde rol almak‘ vizyonumu gerçekleştirmek için daha çok çalışacağım. 

Artık farklı bir şirketteyim ve yaptığım iş daha farklı olacak. Yeni şirketimin bana çok fazla şey katacağına ve beni mutlu edeceğine inanıyorum. Ben de bunun karşılığında tüm tecrübemi, hevesimi, eğitimimi, enerjimi şirketim için kullanacağım! 

Macera başlıyor ??

Yeni işim, neler yaptığım, neler hissettiklerimle ilgili yazım daha sonra gelecek. Beklemede kalın!

 

Okuduğunuz için teşekkürler ?